Geachte redactie,
Hierbij zend ik u een mail aangaande het volgende. Met grote belangstelling heb ik kennis genomen van de reactie van Dhr. Van Genugten op het artikel van Dagmar Oudshoorn in de Volkskrant van drieëntwintig december jongstleden. Alhoewel interessant en instructief, ontbrak er mijns inziens iets aan. Daarom zou ik aan het gesprek nog graag het volgende willen toevoegen.
In veel moslimlanden zijn de bepalingen van het personen-, familie- en erfrecht een combinatie van de meest vrouwonvriendelijke bepalingen van zowel Westerse koloniale wetten als lokale interpretaties van de sharia, die met name vrouwen benadelen op het gebied van erfrecht, scheiding en voogdij.
Daarom is de beweging Musawah opgericht. “Musawah” betekent “gelijkheid” in het Arabisch en is opgericht en gelanceerd in Kuala Lumpur. Zij bestaat uit activistes, vrouwelijke geleerden, islamitisch feministen en seculiere feministen uit de gehele islamitische wereld. Toonaangevende feministen als amina wadud, Zainah Anwar en Ziba Mir-Hosseini zijn onderdeel van deze beweging.
Doelstelling van deze beweging is het strijden voor gelijkheid en rechtvaardigheid in moslimgezinnen door het hervormen van het familierecht in moslimlanden. Dit is een inheemse beweging voor en door moslimvrouwen. Zeer aanbevelenswaardig is ook het boek “Men in charge?” waarin een aantal van voornoemde activistes dieper op haar werk ingaat. Alhoewel er ook seculiere feministes betrokken zijn bij Musawah, baseren de dames die de essays in het boek hebben geschreven, zich op feministische herinterpretaties van de Koran en de soenna.
Om amina wadud in haar baanbrekende “Inside the gender jihad” te parafraseren, willen de schrijfsters van de essays in het boek zowel mensenrechten als islam – dit in tegenstelling tot de islamisten, die islam zonder mensenrechten willen, en seculiere feministes die mensenrechten zonder islam willen.
Een aantal activistes van Musawah is gepromoveerd in de islamitische studies en heeft zowel gestudeerd aan Westerse universiteiten als aan belangrijke islamitische, confessionele hogescholen en universiteiten zoals de Azhar-universiteit in Egypte.
Mijns inziens zou het aanbeveling verdienen als deze specialistes en hun perspectieven centraal zouden zijn in het debat onder islam, vrouwenrechten, mensenrechten en universaliteit van rechten.
Hoogachtend,
Rosalinda Wijks.
Site Title 